தல யாத்திரை - பூதத்தாழ்வார் பாசுரம்

பூதத்தாழ்வார் அருளிச் செய்த இரண்டாம் திருவந்தாதி
குறிப்பு : இரண்டு முறை சேவிக்க வேண்டியவற்றை # என்னும் குறியால் அறியவும்.
தனியன்
திருக்குருகைப்பிரான் பிள்ளான் அருளிச் செய்தது
நேரிசை வெண்பா
என்பிறவி தீரவிறைஞ் சினேன், இன்னமுதா, அன்பே தகளி யளித்தானை,-நன்புகழ்சேர் சீதத்தார் முத்துக்கள் சேரும், கடல்மல்லைப் பூதத்தார் பொன்னங் கழல்.
இரண்டாம் திருவந்தாதி
2182 அன்பே தகளியா ஆர்வமே நெய்யாக, இன்புருகு சிந்தை யிடுதிரியா,-நன்புருகி ஞானச் சுடர்விளக் கேற்றினேன் நாரணற்கு ஞானத் தமிழ்புரிந்த நான்.#	1
2183 ஞானத்தால் நன்குணர்ந்து நாரணன்றன் நாமங்கள், தானத்தால் மற்றவன்பேர் சாற்றினால்,-வானத் தணியமர ராக்குவிக்கு மஃதன்றே, நங்கள் பணியமரர் கோமான் பரிசு?	2
2184 பரிசு நறுமலரால் பாற்கடலான் பாதம், புரிவார் புகழ்பெறுவர் போலாம்,-புரிவார்கள் தொல்லமரர் கேள்வித் துலங்கொளிசேர் தோற்றத்து நல்லமரர் கோமான் நகர்.	3
2185 நகரிழைத்து நித்திலத்து நாண்மலர்கொண்டு, ஆங்கே திகழும் அணிவயிரம் சேர்த்து,-நிகரில்லாப் பைங்கமல மேந்திப் பணிந்தேன் பனிமலராள், அங்கம்வலம் கொண்டான் அடி.	4
2186 அடிமூன்றி லிவ்வுலகம் அன்றளந்தாய் போலும் அடிமூன் றிரந்தவனி கொண்டாய்,-படிநின்ற நீரோத மேனி நெடுமாலே, நின்னடியே ஆரோத வல்லார் அறிந்து?	5
2187 அறிந்தைந்து முள்ளடக்கி ஆய்மலர்கொண்டு, ஆர்வம் செறிந்த மனத்தராய்ச் செவ்வே,-அறிந்தவன்றன் பேரோதி யேத்தும் பெருந்தவத்தோர் காண்பரே, காரோத வண்ணன் கழல்.	6
2188 கழலெடுத்து வாய்மடித்துக் கண்சுழன்று, மாற்றார் அழலெடுத்த சிந்தையராய் அஞ்ச,-தழலெடுத்த போராழி ஏந்தினான் பொன்மலர்ச் சேவடியை, ஓராழி நெஞ்சே* உகந்து.	7
2189 உகந்துன்னை வாங்கி ஒளிநிறங்கொள் கொங்கை அகம்குளிர வுண்ணென்றாள் ஆவி,-உகந்து முலையுண்பாய் போலே முனிந்துண்டாய், நீயும் அலைபண்பா லானமையால் அன்று.	8
2190 அன்றதுகண் டஞ்சாத ஆய்ச்சி யுனக்கிரங்கி, நின்று முலைதந்த இந்நீர்மைக்கு,-அன்று வரன்முறையால் நீயளந்த மாகடல்சூழ் ஞாலம், பெருமுறையா லெய்துமோ பேர்த்து?	9
2191 பேர்த்தனை மாசகடம் பிள்ளையாய், மண்ணிரந்து காத்தனை பல்லுயிரும் காவலனே,-ஏத்திய நாவுடையேன் பூவுடையேன் நின்னுள்ளி நின்றமையால் காவடியேன் பட்ட கடை.	10
2192 கடைநின் றமரர் கழல்தொழுது, நாளும் இடைநின்ற இன்பத்த ராவர்,-புடைநின்ற நீரோத மேனி நெடுமாலே, நின்னடியை ஆரோத வல்லார் அவர்?	11
2193 அவரிவரென் றில்லை அரவணையான் பாதம், எவர்வணங்கி யேத்தாதா ரெண்ணில்,-பலரும் செழுங்கதிரோ னெண்மலரோன் கண்ணுதலோன் அன்றே தொழுந்தகையோர் நாளும் தொடர்ந்து?	12
2194 தொடரெடுத்த மால்யானை சூழ்கயம்புக் கஞ்சிப் படரெடுத்த பைங்கமலம் கொண்டு,அன்-றிடரடுக்க ஆழியான் பாதம் பணிந்தன்றே, வானவர்கோன் பாழிதா னெய்திற்றுப் பண்டு?	13
2195 பண்டிப் பெரும்பதியை யாக்கி, பழிபாவம் கொண்டுஇங்கு வாழ்வாரைக் கூறாதே,-எண்டிசையும் பேர்த்தகரம் நான்குடையான் பேரோதிப் பேதைகாள், தீர்த்தகரர் ஆமின் திரிந்து.	14
2196 திரிந்தது வெஞ்சமத்துத் தேர்கடவி, அன்று பிரிந்தது சீதையைமான் பின்போய்,-புரிந்ததுவும் கண்பள்ளி கொள்ள அழகியதே, நாகத்தின் தண்பள்ளி கொள்வான் றனக்கு.	15
2197 தனக்கடிமை பட்டது தானறியா னேலும் மனத்தடைய வைப்பதாம் மாலை,-வனத்திடரை ஏரியாம் வண்ணம் இயற்று மிதுவல்லால், மாரியார் பெய்கிற்பார் மற்று?	16
2198 மற்றா ரியலாவார் வானவர்கோன் மாமலரோன், சுற்றும் வணங்கும் தொழிலானை,-ஒற்றைப் பிறையிருந்த செஞ்சடையான் பின்சென்று, மாலைக் குறையிரந்து தான்முடித்தான் கொண்டு.	17
2199 கொண்ட துலகம் குறளுருவாய்க் கோளரியாய், ஒண்டிறலோன் மார்வத் துகிர்வைத்தது-உண்டதுவும் தான்கடந்த ஏழுலகே தாமரைக்கண் மாலொருநாள், வான்கடந்தான் செய்த வழக்கு.	18
2200 வழக்கன்று கண்டாய் வலிசகடம் செற்றாய், வழக்கென்று நீமதிக்க வேண்டா,-குழக்கன்று தீவிளவின் காய்க்கெறிந்த தீமை திருமாலே, பார்விளங்கச் செய்தாய் பழி.	19
2201 பழிபாவம் கையகற்றிப் பல்காலும் நின்னை, வழிவாழ்வார் வாழ்வராம் மாதோ,-வழுவின்றி நாரணன்றன் நாமங்கள் நன்குணர்ந்து நன்கேத்தும், காரணங்கள் தாமுடையார் தாம்.	20
2202 தாமுளரே தம்முள்ளம் உள்ளுளதே, தாமரையின் பூவுளதே யேத்தும் பொழுதுண்டே,-வாமன் திருமருவு தாள்மருவு சென்னியரே, செல்வ அருநரகம் சேர்வ தரிது.	21
2203 அரிய தெளிதாகும் ஆற்றலால் மாற்றி, பெருக முயல்வாரைப் பெற்றால்,-கரியதோர் வெண்கோட்டு மால்யானை வென்றுமுடித் தன்றே தண்கோட்டு மாமலரால் தாழ்ந்து?	22
2204 தாழ்ந்துவரங் கொண்டு தக்க வகைகளால், வாழ்ந்து கழிவாரை வாழ்விக்கும்,-தாழ்ந்த விளங்கனிக்குக் கன்றெறிந்து வேற்றுருவாய், ஞாலம் அளந்தடிக்கீழ்க் கொண்ட அவன்.	23
2205 அவன்கண்டாய் நன்னெஞ்சே* ஆரருளும் கேடும், அவன்கண்டா யைம்புலனாய் நின்றான்,-அவன்கண்டாய் காற்றுத்தீ நீர்வான் கருவரைமண் காரோத, சீற்றத்தீ யாவானும் சென்று.	24
2206 சென்ற திலங்கைமேல் செவ்வேதன் சீற்றத்தால், கொன்ற திராவணனைக் கூறுங்கால்,-நின்றதுவும் வேயோங்கு தண்சாரல் வேங்கடமே, விண்ணவர்தம் வாயோங்கு தொல்புகழான் வந்து.	25
2207 வந்தித் தவனை வழிநின்ற ஐம்பூதம், ஐந்தும் அகத்தடக்கி யார்வமாய்,-உந்திப் படியமரர் வேலையான் பண்டமரர்க் கீந்த, படியமரர் வாழும் பதி.	26
2208 பதியமைந்து நாடிப் பருத்தெழுந்த சிந்தை, மதியுரிஞ்சி வான்முகடு நோக்கி-கதிமிகுத்தங் கோல்தேடி யோடும் கொழுந்ததே போன்றதே, மால்தேடி யோடும் மனம்.	27
2209 மனத்துள்ளான் வேங்கடத்தான் மாகடலான், மற்றும் நினைப்பரிய நீளரங்கத் துள்ளான்,-எனைப்பலரும் தேவாதி தேவ னெனப்படுவான், முன்னொருநாள் மாவாய் பிளந்த மகன்.	28
2210 மகனாகக் கொண்டெடுத்தாள் மாண்பாய கொங்கை, அகனார வுண்பனென் றுண்டு,-மகனைத்தாய் தேறாத வண்ணம் திருத்தினாய், தென்னிலங்கை நீறாக எய்தழித்தாய் நீ.	29
2211 நீயன் றுலகளந்தாய் நீண்ட திருமாலே, நீயன் றுலகிடந்தா யென்பரால்,-நீயன்று காரோதம் முன்கடைந்து பின்னடைத்தாய் மாகடலை, பேரோத மேனிப் பிரான்*	30
2212 பிரானென்று நாளும் பெரும்புலரி யென்றும், குராநல் செழும்போது கொண்டு,-வராகத் தணியுருவன் பாதம் பணியுமவர் கண்டீர், மணியுருவம் காண்பார் மகிழ்ந்து.	31
2213 மகிழ்ந்தது சிந்தை திருமாலே, மற்றும் மகிழ்ந்ததுன் பாதமே போற்றி,-மகிழ்ந்த தழலாழி சங்க மவைபாடி யாடும், தொழிலாகம் சூழ்ந்து துணிந்து.	32
2214 துணிந்தது சிந்தை துழாயலங்கல், அங்கம் அணிந்தவன்பே ருள்ளத்துப் பல்கால்,-பணிந்ததுவும் வேய்பிறங்கு சாரல் விறல்வேங் கடவனையே, வாய்திறங்கள் சொல்லும் வகை.	33
2215 வகையா லவனி யிரந்தளந்தாய் பாதம், புகையால் நறுமலரால் முன்னே,-மிகவாய்ந்த அன்பாக்கி யேத்தி யடிமைப்பட் டேனுனக்கு, என்பாக்கி யத்தால் இனி.	34
2216 இனிதென்பர் காமம் அதனிலும் ஆற்ற, இனிதென்பர் தண்ணீரும் எந்தாய்,-இனிதென்று காமநீர் வேளாது நின்பெருமை வேட்பரேல், சேமநீ ராகும் சிறிது.	35
2217 சிறியார் பெருமை சிறிதின்க ணெய்தும், அறியாரும் தாமறியா ராவர்,-அறியாமை மண்கொண்டு மண்ணுண்டு மண்ணுமிழ்ந்த மாயனென்று, எண்கொண்டென் னெஞ்சே* இரு.	36
2218 இருந்தண் கமலத் திருமலரி னுள்ளே, திருந்து திசைமுகனைத் தந்தாய்,-பொருந்தியநின் பாதங்க ளேத்திப் பணியாவேல், பல்பிறப்பும் ஏதங்க ளெல்லா மெமக்கு.	37
2219 எமக்கென் றிருநிதியம் ஏமாந்தி ராதே, தமக்கென்றும் சார்வ மறிந்து,-நமக்கென்றும் மாதவனே யென்னும் மனம்படைத்து, மற்றவன்பேர் ஓதுவதே நாவினா லோத்து.	38
2220 ஓத்தின் பொருள்முடிவும் இத்தனையே, உத்தமன்பேர் ஏத்தும் திறமறிமி னேழைகாள்,-ஓத்ததனை வல்லீரேல் நன்றதனை மாட்டீரேல், மாதவன்பேர் சொல்லுவதே ஓத்தின் சுருக்கு.	39
2221 சுருக்காக வாங்கிச் சுலாவிநின்று, ஐயார் நெருக்காமுன் நீர்நினைமின் கண்டீர்,-திருப்பொலிந்த ஆகத்தான் பாதம் அறிந்தும், அறியாத போகத்தா லில்லை பொருள்.	40
2222 பொருளால் அமருலகம் புக்கியல லாகாது, அருளா லறமருளு மன்றே,-அருளாலே மாமறையோர்க் கீந்த மணிவண்ணன் பாதமே, நீமறவேல் நெஞ்சே* நினை.	41
2223 நினைப்பன் திருமாலை நீண்டதோள் காண, நினைப்பார் பிறப்பொன்றும் நேரார்,-மனைப்பால் பிறந்தார் பிறந்தெய்தும் போன்ப மெல்லாம், துறந்தார் தொழுதாரத் தோள்.	42
2224 தோளிரண் டெட்டேழும் மூன்று முடியனைத்தும், தாளிரண்டும் வீழச் சரந்துரந்தான்-தாளிரண்டும், ஆர்தொழுவார் பாதம் அவைதொழுவ தன்றே,என் சீர்கெழுதோள் செய்யும் சிறப்பு?	43
2225 சிறந்தார்க் கெழுதுணையாம் செங்கண்மால் நாமம், மறந்தாரை மானிடமா வையேன்,-அறம்தாங்கும் மாதவனே யென்னும் மனம்படைத்து, மற்றவன்பேர் ஓதுவதே நாவினா லுள்ளு.	44
2226 உளதென் றிறுமாவா ருண்டில்லை யென்று, தளர்தல் அதனருகும் சாரார்,-அளவரிய வேதத்தான் வேங்கடத்தான் விண்ணோர் முடிதோயும், பாதத்தான் பாதம் பயின்று.	45
2227 பயின்ற தரங்கம் திருக்கோட்டி, பன்னாள் பயின்றதுவும் வேங்கடமே பன்னாள்,-பயின்ற தணிதிகழும் சோலை யணிநீர் மலையே, மணிதிகழும் வண்தடக்கை மால்.	46
2228 மாலை யரியுருவன் பாத மலரணிந்து, காலை தொழுதெழுமின் கைகோலி,-ஞாலம் அளந்திடந் துண்டுமிழ்ந்த அண்ணலைமற் றல்லால், உளங்கிடந்த வாற்றா லுணர்ந்து.	47
2229 உயர்ந்தாய் மறைநான்கும் ஓதினாய் நீதி, மணந்தாய் மலர்மகள்தோள் மாலே*-மணந்தாய்போய் வேயிருஞ் சாரல் வியலிரு ஞாலம்சூழ், மாயிருஞ் சோலை மலை.	48
2230 மலையேழும் மாநிலங்க ளேழும் அதிர, குலைசூழ் குரைகடல்க ளேழும்,-முலைசூழ்ந்த நஞ்சுரத்துப் பெண்ணை நவின்றுண்ட நாவனென்று, அஞ்சாதென் னெஞ்சே* அழை.	49
2231 அழைப்பன் திருமாலை ஆங்கவர்கள் சொன்ன, பிழைப்பில் பெரும்பெயரே பேசி,-'இழைப்பரிய ஆயவனே* யாதவனே*' என்றவனை யார்முகப்பும், மாயவனே என்று மதித்து.	50
2232 மதிக்கண்டாய் நெஞ்சே* மணிவண்ணன் பாதம், மதிக்கண்டாய் மற்றவன்பேர் தன்னை,-மதிக்கண்டாய் பேராழி நின்று பெயர்ந்து கடல்கடைந்த நீராழி வண்ணன் நிறம்.	51
2233 நிறங்கரியன் செய்ய நெடுமலராள் மார்வன், அறம்பெரிய னார தறிவார்,-மறம்புரிந்த வாளரக்கன் போல்வானை வானவர்கோன் தானத்து, நீளிருக்கைக் குய்த்தான் நெறி.	52
2234 நெறியார் குழற்கற்றை முன்னின்று பின்தாழ்ந்து, அறியா திளங்கிரியென் றெண்ணி,-பிறியாது பூங்கொடிகள் வைகும் பொருபுனல் குன்றென்றும், வேங்கடமே யாம்விரும்பும் வெற்பு.	53
2235 வெற்பென் றிருஞ்சோலை வேங்கடமென் றிவ்விரண்டும் நிற்பென்று நீமதிக்கும் நீர்மைபோல்,-நிற்பென் றுளங்கோயி லுள்ளம்வைத் துள்ளினேன், 'வெள்ளத் திளங்கோயில் கைவிடேல்' என்று.	54
2236 என்றும் மறந்தறியேன் ஏழ்பிறப்பும் எப்பொழுதும், நின்று நினைப்பொழியா நீர்மையால்-வென்றி அடலாழி கொண்ட அறிவனே, இன்பக் கடலாழி நீயருளிக் காண்.	55
2237 காணக் கழிகாதல் கைமிக்குக் காட்டினால், நாணப் படுமென்றால் நாணுமே?-பேணிக் கருமாலைப் பொன்மேனி காட்டாமுன் காட்டும், திருமாலை நங்கள் திரு.	56
2238 திருமங்கை நின்றருளும் தெய்வம்நா வாழ்த்தும், கருமம் கடைப்பிடிமின் கண்டீர்-உரிமையால் ஏத்தினோம் பாதம் இருந்தடக்கை எந்தைபேர், நாற்றிசையும் கேட்டீரே நாம்?	57
2239 நாம்பெற்ற நன்மையும் நாமங்கை நன்னெஞ்சத்து, ஓம்பி யிருந்தெம்மை ஓதுவித்து,-வேம்பின் பொருள்நீர்மை யாயினும் பொன்னாழி பாடென்று, அருள்நீர்மை தந்த அருள்.	58
2240 அருள்புரிந்த சிந்தை அடியார்மேல் வைத்து, பொருள்தொந்து காண்குற்ற அப்போது,-இருள்திரிந்து நோக்கினேன் நோக்கி நினைந்தேன் தொண்கமலம், ஓக்கினே னென்னையுமங் கோர்ந்து.	59
2241 ஓருருவன் அல்லை ஒளியுருவம் நின்னுருவம், ஈருருவன் என்பர் இருநிலத்தோ,-ஓருருவம் ஆதியாம் வண்ணம் அறிந்தார் அவர்கண்டீர், நீதியால் மண்காப்பார் நின்று.	60
2242 நின்றதோர் பாதம் நிலம்புதைப்ப, நீண்டதோள் சென்றளந்த தென்பர் திசையெல்லாம்,-அன்று கருமாணி யாயிரந்த கள்வனே, உன்னைப் பிரமாணித் தார்பெற்ற பேறு.	61
2243 பேறொன்று முன்னறியேன் பெற்றறியேன் பேதையால், மாறென்று சொல்லி வணங்கினேன்,-ஏறின் பெருத்தெருத்தம் கோடொசியப் பெண்நசையின் பின்போய், எருத்திருந்த நல்லாயர் ஏறு.	62
2244 ஏறேழும் வென்றடர்த்த எந்தை, எரியுருவத்து ஏறேறிப் பட்ட இடுசாபம்,-பாறேறி உண்டதலை வாய்நிறையக் கோட்டங்கை ஒண்குருதி, கண்டபொருள் சொல்லின் கதை.	63
2245 கதையும் பெரும்பொருளும் கண்ணா*நின் பேரே, இதய மிருந்தவையே ஏத்தில்,-கதையும் திருமொழியாய் நின்ற திருமாலே உன்னைப் பருமொழியால் காணப் பணி.	64
2246 பணிந்தேன் திருமேனி பைங்கமலம் கையால் அணிந்தேனுன் சேவடிமே லன்பாய்,-துணிந்தேன் புரிந்தேத்தி யுன்னைப் புகலிடம்பார்த்து, ஆங்கே இருந்தேத்தி வாழும் இது.	65
2247 இதுகண்டாய் நன்னெஞ்சே* இப்பிறவி யாவது, இதுகண்டா யெல்லாம்நா முற்றது,-இதுகண்டாய் நாணன்பே ரோதி நரகத் தருகணையா, காரணமும் வல்லையேல் காண்.	66
2248 கண்டேன் திருமேனி யான்கனவில், ஆங்கவன்கைக் கண்டேன் கனலுஞ் சுடராழி,-கண்டேன் உறுநோய் வினையிரண்டும் ஓட்டுவித்து, பின்னும் மறுநோய் செறுவான் வலி.	67
2249 வலிமிக்க வாளெயிற்று வாளவுணர் மாள, வலிமிக்க வாள்வரைமத் தாக,-வலிமிக்க வாணகம் சுற்றி மறுகக் கடல்கடைந்தான், கோணகம் கொம்பொசித்த கோ.	68
2250 கோவாகி மாநிலம் காத்து,நங் கண்முகப்பே மாவேகிச் செல்கின்ற மன்வரும்-()பூவேகும் செங்கமல நாபியான் சேவடிக்கே யேழ்பிறப்பும், தண்கமல மேய்ந்தார் தமர். () பூமேவும் என்பதும் பாடம்.	69
2251 தமருள்ளம் தஞ்சை தலையரங்கம் தண்கால், தமருள்ளும் தண்பொருப்பு வேலை,-தமருள்ளும் மாமல்லை கோவல் மதிட்குடந்தை யென்பரே, ஏவல்ல எந்தைக் கிடம்.	70
2252 இடங்கை வலம்புரிநின் றார்ப்ப, எரிகான் றடங்கா ரொடுங்குவித்த தாழி,-விடங்காலும் தீவாய் அரவணைமேல் தோன்றல் திசையளப்பான், பூவா ரடிநிமிர்த்த போது.	71
2253 போதறிந்து வானரங்கள் பூங்சுனைபுக்கு, ஆங்கலர்ந்த போதரிந்து கொண்டேத்தும் போது,உள்ளம்-போது மணிவேங் கடவன் மலரடிக்கே செல்ல, அணிவேங் கடவன்பே ராய்ந்து.	72
2254 ஆய்ந்துரைப்ப னாயிரம்பேர் ஆய்நடு வந்திவாய், வாய்ந்த மலர்தூவி வைகலும்,-ஏய்ந்த பிறைக்கோட்டுச் செங்கண் கரிவிடுத்த பெம்மான், இறைக்காட் படத்துணிந்த யான்.	73
2255 யானே தவம்செய்தேன் ஏழ்பிறப்பும் எப்பொழுதும், யானே தவமுடையேன் எம்பெருமான்,-யானே இருந்தமிழ்நன் மாலை இணையடிக்கே சொன்னேன், பெருந்தமிழன் நல்லேன் பெரிது.	74
2256 பெருகு மதவேழம் மாப்பிடிக்கு முன்னின்று, இருக ணிளமூங்கில் வாங்கி,-அங்கிருந்த தேன்கலந்து நீட்டும் திருவேங் கடம்கண்டீர், வான்கலந்த வண்ணன் வரை.	75
2257 வரைச்சந்த னக்குழம்பும் வான்கலனும் பட்டும், விரைப்பொலிந்த வெண்மல் லிகையும்,-நிரைத்துக்கொண்டு ஆதிக்கண் நின்ற அறிவன் அடியிணையே ஓதிப் பணிவ துறும்.	76
2258 உறுங்கண்டாய் நன்னெஞ்சே* உத்தமன்நற் பாதம், உறுங்கண்டாய் ஒண்கமலந் தன்னால்,-உறுங்கண்டாய் ஏத்திப் பணிந்தவன்பேர் ஈரைஞ்ஏ றெப்பொழுதும், சாற்றி யுரைத்தல் தவம்.	77
2259 தவம்செய்து நான்முகனே பெற்றான், தரணி நிவந்தளப்ப நீட்டியபொற் பாதம்,-சிவந்ததன் கையனைத்து மாரக் கழுவினான், கங்கைநீர் பெய்தனைத்துப் பேர்மொழிந்து பின்.	78
2260 பின்னின்று தாயிரப்பக் கேளான், பெரும்பணைத்தோள் முன்னின்று தானிரப்பாள் மொய்ம்மலராள்-சொல்நின்ற தோள்நலந்தான் நேரில்லாத் தோன்றல், அவனளந்த நீணிலந்தான் அத்தனைக்கும் நேர்.	79
2261 நேர்ந்தேன் அடிமை நினைந்தேன தொண்கமலம், ஆர்ந்தேனுன் சேவடிமேல் அன்பாய்,-ஆர்ந்த அடிக்கோலம் கண்டவர்க் கென்கொலோ, முன்னைப் படிக்கோலம் கண்ட பகல்?	80
2262 பசற்கண்டேன் நாரணனைக் கண்டேன், கனவில் மிகக்கண்டேன் மீண்டவனை மெய்யே-மிகக்கண்டேன், ஊன்திகழும் நேமி ஒளிதிகழும் சேவடியான், வான்திகழும் சோதி வடிவு.	81
2263 வடிக்கோல வாள்நெடுங்கண் மாமலராள், செவ்விப் படிக்கோலம் கண்டகலாள் பன்னாள்,-அடிக்கோலி ஞாலத்தாள் பின்னும் நலம்புரிந்த தென்கொலோ, கோலத்தா லில்லை குறை.	82
2264 குறையாக வெஞ்சொற்கள் கூறினேன் கூறி, மறையாங் கெனவுரைத்த மாலை,-இறையேனும் ஈயுங்கொல் என்றே இருந்தேன் எனைப்பகலும், மாயன்கண் சென்ற வரம்.	83
2265 வரம்கருதித் தன்னை வணங்காத வன்மை, உரம்கருதி மூர்க்கத் தவனை,-நரம்கலந்த சிங்கமாயக் கீண்ட திருவன் அடியிணையே, அங்கண்மா ஞாலத் தமுது.	84
2266 அமுதென்றும் தேனென்றும் ஆழியான் என்றும், அமுதன்று கொண்டுகந்தான் என்றும்,-அமுதன்ன சொன்மாலை யேத்தித் தொழுதேன் சொலப்பட்ட, நன்மாலை யேத்தி நவின்று.	85
2267 நவின்றுரைத்த நாவலர்கள் நாண்மலர்கொண்டு, ஆங்கே பயின்றதனால் பெற்றபயன் என்கொல்,-பயின்றார்தம் மெய்த்தவத்தால் காண்பரிய மேகமணி வண்ணனை,யான் எத்தவத்தால் காண்பன்கொல் இன்று?	86
2268 இன்றா வறிகின்றே னல்லேன், இருநிலத்தைச் சென்றாங் களந்த திருவடியை,-அன்று கருக்கோட்டி யுள்கிடந்து கைதொழுதேன் கண்டனே, திருக்கோட்டி எந்தை திறம்.	87
2269 திறம்பிற் றினியறிந்தேன் தென்னரங்கத் தெந்தை, திறம்பா வருசென்றார்க் கல்லால்,-திறம்பாச் செடிநரகை நீக்கித்தான் செல்வதன்முன், வானோர் கடிநகர வாசற் கதவு.	88
2270 கதவிக் கதஞ்சிறந்த கஞ்சனை முன்காய்ந்து, அதவிப்போர் யானை ஒசித்து,-பதவியாய்ப் பாணியால் நீரேற்றுப் பண்டொருகால் மாவலியை, மாணியாய்க் கொண்டிலையே மண்.	89
2271 மண்ணுலக மாளேனே வானவர்க்கும் வானவனாய், விண்ணுலகம் தன்னகத்து மேவேனே,-நண்ணித் திருமாலைச் செங்க ணெடியானை, எங்கள் பெருமானைக் கைதொழுத பின்.	90
2272 பின்னால் அருநரகம் சேராமல் பேதுறுவீர், முன்னால் வணங்க முயல்மினோ,-பன்னூல் அளந்தானைக் கார்க்கடல்சூழ் ஞாலத்தை, எல்லாம் அளந்தா னவன்சே வடி.	91
2273 அடியால்முன் கஞ்சனைச் செற்று, அமர ரேத்தும் படியான் கொடிமேல்புள் கொண்டான்,-நெடியான்றன் நாமமே ஏத்துமின்க ளேத்தினால், தாம்வேண்டும் காமமே காட்டும் கடிது.	92
2274 கடிது கொடுநரகம் பிற்காலும் செய்கை, கொடிதென் றதுகூடா முன்னம்,-வடிசங்கம் கொண்டானைக் கூந்தல்வாய் கீண்டானை, கொங்கைநஞ் சுண்டானை ஏத்துமினோ உற்று.	93
2275 உற்று வணங்கித் தொழுமின், உலகேழும் முற்றும் விழுங்கும் முகில்வண்ணம்,-பற்றிப் பொருந்தாதான் மார்பிடந்து பூம்பா டகத்துள் இருந்தானை, ஏத்துமென் நெஞ்சு.	94
2276 என்னெஞ்ச மேயான்என் சென்னியான், தானவனை வன்னெஞ்சங் கீண்ட மணிவண்ணன்,-முன்னம்சேய் ஊழியா னூழி பெயர்த்தான், உலகேத்தும் ஆழியான் அத்தியூ ரான்.	95
2277 அத்தியூ ரான்புள்ளை யூர்வான், அணிமணியின் துத்திசேர் நாகத்தின் மேல்துயில்வான்,-மூத்தீ மறையாவான் மாகடல்நஞ் சுண்டான் றனக்கும், இறையாவான் எங்கள் பிரான்.#	96
2278 எங்கள் பெருமான் இமையோர் தலைமகன்நீ, செங்க ணெடுமால் திருமார்பா,-பொங்கு படமூக்கி னாயிரவாய்ப் பாம்பணைமேல் சேர்ந்தாய், குடமூக்கில் கோயிலாக் கொண்டு.	97
2279 கொண்டு வளர்க்கக் குழவியாய்த் தான்வளர்ந்தது, உண்ட துலகேழு முள்ளொடுங்க,-கொண்டு குடமாடிக் கோவலனாய் மேவி,என் னெஞ்சம் இடமாகக் கொண்ட இறை.	98
2280 இறையெம் பெருமான் அருளென்று, இமையோர் முறைநின்று மொய்ம்மலர்கள் தூவ,-அறைகழல சேவடியான் செங்க ணெடியான், குறளுருவாய் மாவடிவில் மண்கொண்டான் மால்.#	99
2281 மாலே* நெடியோனே* கண்ணனே, விண்ணவர்க்கு மேலா* வியன்துழாய்க் கண்ணியனே,-மேலால் விளவின்காய் கன்றினால் வீழ்த்தவனே,என்றன் அளவன்றால் யானுடைய அன்பு.#	100
பூதத்தாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்

மேலே செல்க